Do (nie)widzenia listopadzie

      Listopad chyli się ku końcowi... I bardzo dobrze! Jak ja nie lubię tego miesiąca! Taki grobowy, smutny, szary, brrrr. Zwykle nie mam i nie miałam z nim dobrych wspomnień, a ten rok - żeby tradycji stało się zadość - dołożył swoje trzy grosze. Na szczęście wkrótce nadejdzie grudzień i jakoś tak od razu lepiej mi się oddycha, a na sercu robi się lżej. 

     Tydzień temu szykowałam się do kolejnego postu, związanego tym razem z Dniem Pluszowego Misia, jednakże tak mi się w życiu ułożyło (ach listopadzie!), że nie zdążyłam wstawić wpisu na czas. Pomyślałam więc, że zrobię to dzisiaj, żeby ten miesiąc jakoś przyjemnie zakończyć. 

       Poza różowowłosą grubcią MtM, trafiła ostatnio do mnie również wysoka panna MtM. Kupiłam ją zdecydowanie wyłącznie dla ciałka, ale na razie jeszcze pomyka ze swoją oryginalna głową. Nadal waham się, którą łepetynę nasadzić na to ciało. Być może prezentowane dzisiaj zdjęcia to ostatnie fotki tej panny, a kolejne będą już z hybrydą. Trochę żal, ale sami wiecie, że w lalkowaniu musi się DZIAĆ, bo kiedy się mało dzieje, to jest nudno. :-) 

       Pannę nabyłam drogą wysyłkową (Smyk) i niestety przyszła z lekko niesymetrycznymi oczami. Może gdyby była idealna zmieniłabym pierwotne plany dekapitacji, a tak czuję, że muszę wykonać wyrok. 

Nie myślmy jednak na razie o tej nieuchronnej przyszłości, 

skupmy się na misiowej sesji. :-) 

     Uwielbiam misie! Mam ich mniej niż lalek, ale powiem Wam, że gromadka stopniowo się powiększa i goni lalkowisko zaskakująco szybko... Ileż to człowiek nagromadzi tego zabawkowego dobra... Jak jakaś sroka nienasycona :D 

Pozdrawiam Was serdecznie!