Elfie buty...

      Święta dobiegają końca. Muszę stwierdzić, że o dziwo przez te trzy wolne dni odpoczęłam - ostatnio zdarzało się to bowiem dość rzadko :-) Długi weekend spędzony na spaniu, czytaniu książek, oglądaniu zaległości filmowych, rozmowach z najbliższymi i lalkowaniu! Żyć nie umierać :-) Chwytać dni - korzystać z nich! :-) Tak... Ale wszystko co piękne, kończy się szybko i od jutra ponowne wstawianie przed świtem. 

Zimą w Polsce funkcjonuję niczym bohaterka jednego z filmowych/książkowych romansideł - odnoszę wrażenie, że ciągle jest zmierzch, księżyc w nowiu, albo tuż przed świtem. To, co się dzieje w tzw. międzyczasie, zwykle mnie omija, bo wtedy jestem w pracy (a i wampirów w okolicy nie brakuje...) Ech... :D Zresztą, co tu więcej mówić - Wy to przecież znacie. :-) 

Ale przejdźmy do milszej kwestii - do lalkowania, 

bo przecież ono jest centralnym punktem tego bloga. 

      Siedząc wczoraj wieczorem i podziwiając Wasze świątecznie przyozdobione blogi, postanowiłam także pobawić się i zrobić coś okołolalkowego oraz niejako świątecznego. Pomysł rodził się w mojej głowie już od dłuższego czasu, choć efektem moich planowanych działań miało być w przyszłości coś zupełnie innego. Chciałam wykonać butki, które pasowałyby stylowo do stroju mojej szalonej Ashy:

jednak okres świąteczny rządzi się własnymi prawami, stąd zmodyfikowałam wstępne plany do aktualnych potrzeb i powstały...

elfie (elfowe?) butki

      Oklejanie papierem lalkowych stóp i modyfikowanie okleiny do takiego kształtu jak wyżej, okazało się naprawdę sporym wyzwaniem. 

      Musi minąć sporo czasu, żebym zdecydowała się ponownie na taką zabawę i w rezultacie zrobiła wreszcie stosowne buty dla Ashy. Powiem szczerze, że wczorajsza praca trochę mnie wykończyła. W każdym razie doświadczenie w formowaniu długiego, papierowego "nosa" już mam, więc przejawiam nadzieję, że za jakiś czas - kiedy już ochłonę - przystąpię do działania. 

Prezentowane dzisiaj butki to takie obuwie z przymrużeniem oka - niby łatwo się wkładają na lalkową stopę i tak samo z niej schodzą, jednak nie nadają się do intensywnego użytku. Ot, raz na rok i wystarczy :D Biała, strukturalna pasta akrylowa, którą użyłam i która pełni funkcję atrapy futerka i pomponików jest świetnym, wygodnym i plastycznym materiałem, ale nie czarujmy się - ma prawo się kruszyć i przypuszczam, że tak właśnie będzie, choć na razie jest twarda niczym skała.

      Do malowania butków na kolor zielony, użyłam mieszanki akrylu i wspomnianej pasty, żeby nadać delikatną fakturę. Na koniec pomalowałam butki jeszcze złotą farbą transparentną, która osiadła na grudkach pasty dając złotawy połysk. 

      Ogólnie trzeba się naprawdę postarać, żeby te buty zepsuć, ale jest to wykonalne (głównie ze względu na białe dodatki z pasty), stąd akurat tych moich butków nie polecam do zabawy dzieciom. Zawsze też można użyć zamiast pasty kłębków waty, czy białego filcu - to pewnie wyglądałoby ciekawiej i efektowniej, a i trwałość byłaby większa. Mnie nie chciało się już bawić w robienie kulek czy też wałeczków z waty - wygodniejsza wydała mi się pasta, którą szybko nałożyłam patyczkiem. Sami jednak wiecie, że kiedy się człowiek niecierpliwi, to licho nie śpi i będzie kiedyś psocić... :-) 

Na razie jednak delektuję się jeszcze ostatnimi podrygami świątecznej atmosfery

I życzę Wam przyjemnego, przedsylwestrowego tygodnia :-)

BUZIAKI !