Kiedy gra muzyka...

      W poprzednim wpisie <KLIK> pokazywałam Wam pierwszą serię tegorocznych fotek wykonanych w Egipcie. Dzisiaj pokażę następną partię zdjęć. Tym razem główną bohaterką będzie panna Barbie Loves The Ocean, ale i pojawi się przystojny Rudzielec, który nieustępliwie dopraszał się o delikatną uwagę (jakby było mu mało ostatniego występu w roli modela). 

       No, ale taki duet trzeba pokazać. Choć oboje bardzo różni, uzupełniają się idealnie - jak yin i yang. 

Zapraszam do oglądania. 

Czy słyszycie tę subtelną muzykę bębna, arabskiej lutni i szumu morza?

Nie? To posłuchajcie raz jeszcze...

(przydałyby się jeszcze inne instrumenty, ale na razie mam tylko tyle...)

Helioterapia

    Za tym miejscem tęskniłam 4 lata. Cztery lata różnych zawirowań pandemiczno-osobisto-zawodowych. Ale wreszcie się udało i wróciłam do kraju, który jest moim drugim domem, do Egiptu. Niestety tylko na 15 dni, ale zawsze dało to okazję do nacieszenia się ukochanymi pejzażami, słońcem i spędzenia miłego czasu w gronie rodzinnym. 

      Nazwałam dzisiejszy wpis helioterapią, ale to chyba za mało, żeby opisać jak bardzo pozytywnie wpłynął na mnie ten wyjazd. Bo helioterapia to jedynie cząstka pozytywnych wibracji, jakie zebrałam. Powinnam chyba zmienić nazwę postu na helio- & familioterapia,  to byłoby idealne zamknięcie w słowne klamry moich emocji i fizycznie odczuwalnych dobrodziejstw. 

         Oczywiście okazji do ofocenia lalek nie porzuciłam i powstało sporo zdjęć, którymi będę się z Wami dzielić. Dzisiaj zacznę od jednej porcji fotek. Zapraszam do oglądania. 

Jak widzicie te pejzaże są zupełnie inne niż tureckie,
ale bardzo je lubię. 
Mam nadzieję, że fotki Wam się spodobały.

Pozdrawiam bardzo serdecznie 
i dziękuję za wizytowanie mojego bloga. 
Do następnego popisania. 

Aya

O zachodzie słońca.

      Nie wiem czy istnieje na świecie osoba, która nie zachwycałaby się zachodami słońca. Zmieniający się kolor nieba, gra świateł, to wszystko tworzy przepiękne obrazy, które lubimy oglądać. 

        Z lalkami chyba jest tak samo, one także lubią magiczne promyki zachodzącego słońca. No i chyba "lubią" focić się w takim ciepłym świetle. Dzisiaj pokażę Wam ostatnią partię zdjęć lalkowych z Turcji, wykonaną właśnie w promieniach zachodzącego słońca. Zapraszam do oglądania. 

      Prezentowaną dzisiaj pannę kupiłam jakiś czas temu. Laluszka jest przesadzona na ciałko MtM.W oryginale była sztywną Fashionistką Nr 185. Na zdjęciach promocyjnych bardzo mi się podobała, jednak "na żywo" w sklepie dostrzegłam błyszczący makijaż oka i to spowodowało, że się wahałam. Przekonałam się już wielokrotnie, że błysk malunku lalkowej buzi bardzo utrudnia focenie pod światło. W końcu jednak postanowiłam kupić, bo uroda panny nie dawała mi w nocy spać. ;-) Sami rozumiecie -  rozterki lalkowego fotografa amatora. 

     Faktycznie, focenie mocno utrudnione, bo i jej piegi pobłyskują, ale mimo wszystko jestem zadowolona z panny. Bardzo lubię pieguski, a jeszcze gdy są ciemnoskóre to już w ogóle szał i ekscytacja dziecka lat 80 - tych. To urodziwa laleczka, sami przyznajcie. 

Bluzeczkę, którą tu widzicie uszyła nasza Kamelia.
Kolor idealnie podkreśla karnację laluszki. Dziękuję Asiu za bluzeczkę

Pozdrawiam Was kochani i do kolejnego popisania. 
Już wkrótce nowe fotki, tym razem z innego miejsca na świecie.